W obliczu lęku i depresji „nadszedł czas, by założyć, że kultura może stać się narzędziem zdrowia publicznego”

Francja przeżywa cichy kryzys. Zaburzenia lękowe i depresyjne dotykają obecnie co piątego Francuza każdego roku, co stanowi jeden z najwyższych wskaźników w Europie. Psychiatria publiczna jest przeciążona, a kolejki przed ośrodkami medyczno-psychologicznymi i gabinetami lekarskimi rosną. W tym kontekście zdrowie psychiczne, będące jednym z głównych celów narodowych na lata 2025-2026, stanowi absolutnie wyjątkową okazję do opracowania konkretnych i użytecznych rozwiązań.

Od zarania dziejów ludzkość wyczuwała, że ​​sztuka leczy. W starożytnej Grecji sanktuarium Asklepiosa łączyło w sobie łaźnie, śpiewy, święty sen i architektoniczne przestrzenie sprzyjające oczyszczeniu. Orfeusz czarował podziemny świat swoją pieśnią i koił Cerbera. Apollo był zarówno bogiem sztuki, jak i medycyny. Muzy nie tylko inspirują poetów, ale także kierują umysły ku kontemplacji i mądrości. W Biblii król Saul, dręczony napadami lęku i melancholii, uspokajał się, gdy Dawid grał na harfie (Sam. 1, 16-23). ​​W tradycjach szamańskich rytm bębna i wspólny taniec służyły przywracaniu równowagi wewnętrznej i społecznej.

Poeci renesansu i symbolizmu, od Baudelaire'a po Mallarmégo, konsekwentnie czynili ze sztuki język tego, co niewidzialne, i psychologicznej odporności. Historia i mitologia obfitują w przykłady, w których sztuka koi, naprawia lub przekracza granice. Historie te odzwierciedlają uniwersalną intuicję antropologiczną: sztuka oddziałuje na ciało i umysł poprzez emocje, rytm i symbolikę.

Nauka potwierdza podejrzenia intuicji. W 2019 roku raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na temat roli sztuki w poprawie zdrowia i samopoczucia zebrał ponad 3000 badań międzynarodowych i stwierdził, że przyczynia się ona do zapobiegania, leczenia i zarządzania zaburzeniami zdrowia, zwłaszcza psychicznymi. Dokument wskazuje na jej wpływ na regulację emocji, poczucie własnej wartości, redukcję stresu i integrację społeczną. Literatura naukowa powszechnie potwierdza , że ​​wizyty w muzeach sztuki poprawiają nastrój, pamięć i poczucie przynależności. W badaniu opublikowanym w 2025 roku badaczki Anna Dadswell i Hilary Bungay wskazują, że sztuka staje się katalizatorem łączącym opiekunów ze społecznościami kulturalnymi.

Pozostało Ci 53,01% artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla subskrybentów.